Semana Santa en crisissituatie op werk.

Het is Semana Santa en ik heb me nooit echt in het hele verhaal van jezus verdiept. Tuurlijk weet ik waar het over gaat, maar ik ken niet alle ins en outs. Hier in Guardamar is het echt een big thing. Ik liep rond 12:00 uur op palmzondag langs de kerk en ik hoorde een band spelen en naast de kerk zag ik super veel mensen staan. Dus ik ging erbij staan, en er was een processie bezig. Ik heb nog nooit zoiets gezien. Op een gegeven moment kwam er een groep mannen, op de muziek van de band, de hoek om gelopen. Zij droegen een soort koets, helemaal mooi versierd met daarop jezus en een ezel. Het leek een grote kist en die mannen waren helemaal zwart gekleed, dus ik kreeg overal kippenvel en ik dacht dat ik had aangesloten bij een begrafenis... Maar dat was gelukkig niet zo. Daarachter kwam de band en op hun muziek bewogen de mannen heen en weer met de koets op hun schouders. Ik weet niet wat er gebeurde maar ik voelde echt tranen in mijn ogen komen, ik werd zo emotioneel, terwijl ik geen idee had waarvoor het was. Ik keek nog gauw om mij heen of iemand anders ook stond te huilen, maar dat was niet zo dus ik moest mijzelf even vermannen. De koets is uiteindelijk maar binnen gedragen en ik heb gelijk mama gebeld, ik was echt diep onder de indruk van wat ik had meegemaakt.

Nu blijkt dat elke dag zo een soort processie was, alles wat met het verhaal van jezus te maken had. De tweede die ik heb gezien daad zijn we bewust naar toegegaan, maar daar werd ik echt een beetje angstig van. Er stonden echt 20 mensen in groene gewaden met witte puntmutsen die hun gezicht volledig bedekte, behalve hum ogen.
Ik moest echt even aan de kkk denken en ik voelde me daar niet erg op me gemak. Deze processie raakte mij ook helemaal niet want de band sloeg ook een aantal noten mis, dus dat ben je mij al verloren. Maar zonder gekkigheid, ik vind het heel bijzonder om mee te maken. Elke dag trekt het hele dorp uit om hier naar te kijken en soms duurt het maar 15/30 minuten.
De derde processie kwam ook echt binnen, op de koets stond een beeld van jezus die zijn kruis achter zich aan sleepte. Hoe die mannen weer bewogen op de muziek van de band, en hoe de hele stoet werd geleid door een stuk of 30 man met gele puntmutsen met alleen maar die ogen open. Man man man ik voel dat wel. Daarna gingen Marcela en ik een drankje doen op een gezellig terras, maar ik kakte een beetje in dus daarna zijn we naar bed gegaan. De volgende dag hebben wij op werk gevraagd wanneer de volgende processies zijn en waar zodat we daar ook naartoe kunnen, dit maak ik maar 1x mee en ik vind het echt heel interessant.
Op goede vrijdag zijn wij na stage richting de kerk gelopen, het was al super druk. Er stond een rij bij de kerk en overal liepen mensen met instrumenten of mensen die weer een koets zouden dragen. Deze processie duurde ongeveer twee uur en het was zo indrukwekkend. Er zijn denk ik zes of zeven van die verhalen langsgekomen, allemaal begeleid door een eigen band en voorgeleid door die mensen met die puntmutsen. Er kwam geen eind aan en zij liepen het hele dorp door.
Op eerste paasdag gaan we naar de kerk om een echte kerkdienst mee te maken, ik ben zo benieuwd en ik heb er zin in. Maar na deze week moet ik echt weer even ontkerken hoor, ik ben nooit zo met het geloof geweest of vrijwillig naar de kerk gegaan, maar nu ben ik er echt elke dag geweest. Maar ik ben zeker een ervaring rijker die ik nooit zal vergeten.

Dinsdag kwam ons lieve vriendin Wanida Thais voor ons koken, ik hield me groot maar mijn bekkie stond aardig in de fik. Maar het was echt heel erg lekker. Ze zei al, ik heb nog vijf pakjes, dus ik dacht nou dan koop ik wel eerst vijf pakken melk als het niet erg vindt.

Woensdag hadden wij weer gesprek met de begeleider van ons stage vanuit Spanje, ik heb mijn laatste opdrachten afgetekend en als er nog iets bij komt dat ik kan doen dan is dat natuurlijk mooi meegenomen. Maar ik ben zo onwijs dankbaar dat ik deze kans heb gekregen, ik ben al zover met mijn opdrachten en dat gaat mij straks in mijn afstudeerjaar echt veel ruimte geven om aan de opdrachten en scriptie te werken die ik dan krijg.
Ik geniet echt nog elke dag, het weer wordt steeds beter en ons familie komt ook bijna en dan besef je dat de tijd echt voorbij vliegt. De zomer is echt begonnen hier, ik merk het aan het weer natuurlijk, in de avond koelt het niet zo erg meer af. Maar ik merk het ook echt aan het dorp, er wonen dus echt veel mensen. Ineens zitten de terassen helemaal vol, die soms tot op de straat worden door getrokken. Guardamar is echt gezellig en dit dorp heeft echt een plekje in mijn hart gekregen. Ik voel me hier erg thuis.
Ik ben tegenwoordig ook bij Marcela ingetrokken, wij zijn bijna 24/7 samen en we hebben nog steeds geen ruzie gehad. Het is alleen vervelend dat ze snurkt tijdens ons siësta!


Op donderdag gingen wij uit in Rojales met Ellemieke. Het was echt weer een gouden avond, echt zo van genoten. Wij kwamen een meisje van werk tegen, dus dat was erg gezellig en we zijn gelijk uitgenodigd voor volgende week donderdag want dan word daar een verjaardag gevierd met allemaal collega's dus daar kijk ik echt naar uit. Vrijdag heb ik mijn laatste dienst gehad dus ik heb weer lekker weekend. Iedereen wist ook gelijk dat wij de vorige avond uit zijn geweest en in tegenstelling tot Nederland vinden ze dat hier helemaal goed en worden ze daar enthousiast van. Er is een collega die zich al twee keer heeft ziek gemeld omdat ze een kater heeft.. dat vind ik echt te ver gaan en bizar dat dat wordt toegelaten, maar goed. In Nederland zal het gelijk zijn dat je je stage en toekomst niet serieus neemt als je als student een avondje gaat stappen, terwijl wij weten wat wij doen. Wij waren om 04:00 uur thuis en wij moesten pas om 15:00 uur werken, so no problem.

Vrijdag op stage hebben Marcela en ik one eerste crisissituatie meegemaakt samen. Marcela en ik gingen na ons pauze weer richting ons begeleiders, ik kon die van mij niet vinden ik ging met de trap weer naar boven en daar zag ik Marcela haar tas staan. Dus ik dacht al, wat raar. Toen kwam ik boven, zag ik overal plassen bloed. Marcela stond bij een bewoner van ons die helemaal onder het bloed zat, ze had een enorme snee in haar voorhoofd. Ik denk dat die ongeveer 4cm lang was en misschien wel een cm diep, het bloef gutsten eruit langs haar gezicht. Deze vrouw woont samen met haar man in het huis, hoe die man erbij stond brak echt mijn hart. Hij was zo bezorgd en hij had geen idee wat hij moest doen. Marcela en ik zijn erbij gebleven tot zij werd opgehaald door de ambulance. Wij hebben tot die tijd de wond dichtgedrukt en de gazen verschoond. Ik hoop echt dat het goed gaat, want ik zag al dat haar neus gebroken was en er zat een tand door haar lip.

Ik heb op dit moment nog niks gehoord van Curaçao, maar zodra ik bericht krijg zal ik jullie op de hoogte brengen. Het abbonement bij de sportschool is afgesloten dus ik kan gaan beginnen aan mijn curabody. Het is echt hard nodig, maar dat gaat helemaal goed komen.
Voor nu laat ik het hierbij.
Een heel fijn weekend allemaal.