Terug op Curaçao, elke dag trainen en zonnen

Lieve mensen daar ben ik weer,

Ik ben alweer een week terug op het mooie eiland en er is al veel gebeurd. De laatste dagen op Cuba waren zwaar, ik trok het eten heel slecht, ik was moe en mijn lichaam was een beetje op. Ik kreeg een ontsteking in mijn pols en in mijn enkel dus ik heb niet meer gespeeld. Wij hebben het echt nog wel gezellig gehad maar ik telde de dagen af.
16 juni waren wij om 12:15 geland, voor de deur van hato airport stond er een mooie suzuki swift op mij te wachten. Ik reed naar het huis van Cesar en ik heb gelijk al mijn geliefde gebeld. Daarna heb ik al mijn was op een hoop gegooid, ik heb mij omgekleed en ik ben naar het strand gereden. Ik heb 2 uurtjes geslapen op Jan Thiel beach, ik was zo toe aan het strand en rust om mij heen. Die avond heb ik heerlijk brocolli gegeten met vis en aardappeltjes. In Cuba riep ik dat ik langs de KFC, Mc Donalds en Burger king zou rijden maar daar had ik totaal geen trek in. Zondag, vaderdag, heb ik uiteraard mijn papa gebeld en ben ik naar de wasserette gereden om al mijn kleding te laten wassen en drogen. Nadat al mijn kleding schoon en droog was ben ik weer naar Jan Thiel beach gereden en heb ik daar gezwommen en geslapen, ik was een beetje verbrand maar dat maakte mij niet zo heel veel uit. Thuis had ik mij lekker ingesmeerd en ben ik in de ventilator gaan liggen. Ik heb redelijk goed geslapen maar ik moet zeggen dat ik niet op mijn plek zat, ik zat niet lekker in mijn vel waar ik verbleef dus ik ben opzoek gegaan naar een nieuwe woning. Een jongen waarmee ik vorig jaar in een studentenhuis verrbleef heeft een tante op het eiland die hier huizen en studio's verhuurd. Maandagochtend had ik contact met haar opgenomen en maandagmiddag gingen wij samen naar een van de opties kijken. Er viel een last van mijn schouders en ik wilde het liefst gelijk intrekken. Ik moest wat dingen regelen qua financieën, maar dat was snel gebeurd. Ik ben go-curacao, Dineke en Thomas echt heel erg dankbaar. Die avond heb ik mijzelf verhuisd en het voelde alsof ik mijn eerste huis had gekocht met een heel kleine inboedel aangezien ik maar twee koffers moest verplaatsen. Ik heb nu een eigen badkamer, eigen keukentje, een grote kast, een zwembad in de tuin en mijn auto kan voor de deur achter een automatisch hek. Cesar was er niet blij mee, maar ik moet mijzelf goed en veilig voelen en dat is nu zo. Mijn studio is wel een stukje verder van het veld maar dichterbij Jan thiel beach en Punda. Toen ik mijn koffer aan het uitpakken was viel de stroom uit, het duurde twee uur. Geen wifi, geen venitlator, geen licht en ik kon niet weg omdat het hek automatisch werkt maar ik was echt gelukkig dus ik heb mij er niet aan gestoord. Dinsdag heb ik de boodschappen gedaan zodat ik voor een aantal dagen eten in huis had en schoonmaak spullen. Dinsdagavond had ik mijn eerste training met mijn nieuwe team Pichingolo, ik werd heel goed ontvangen het was een leuke training en wij hebben hard gewerkt. Na de training hadden wij het afscheid van drie meiden die naar Nederland verhuizen en een welkom voor mij waar ik niet op voorbereid was. Een paar slokken whiskey hebben mij gered want ik moest ook nog eens speechen voor allemaal mensen die ik niet ken. Degene die mij kennen weten hoe slecht ik daarin ben, maar dit ging vrij soepel.
Thankyou Black!
De volgende ochtend begon ik weer met een work-out en daarna ben ik het zwembad in gegaan, ik doe elke ochtend twee work-outs eentje alleen voor mijn abs en eentje full body. Ik moet zeggen dat ik super blij ben dat ik mijn lichaam zie veranderen. Ik ben nog lang niet waar ik wil zijn en daar kan ik mijzelf nog wel eens mee in de wrg zitten. Spanje heeft mij goed gedaan maar ik was wel wat aangekomen. Ik struggle altijd al met mijn lichaam en ik ben nooit tevreden, (ookal is het mijn achternaam, lol hoeveel van jullie moesten daaraan denken) maar vorig jaar op Curaçao was ik redelijk blij met mijzelf. Dus vandaar dat het trainen hier heel makkelijk gehad, dankzij de ontsteking in mijn pols moet ik tijdens de trainingen ook heel veel buik en beenspieren doen aangezien ik niet alles mee kan doen.
Woensdagavond hadden wij training met de selectie, Xiary, Shany, Mientje en ik hadden een uur van te voren afgesproken om conditie training te doen. Ik dacht dat ik dood zou gaan omdat deze meiden altijd echt heel veel geven, maar het viel mij heel erg mee. Toen wij als team begonnen aan de warming up viel de stroom uit, wij hebben de warming up gedaan en wat buikspieren en daarna zijn wij gestopt.
Die avond ben ik met Mientje en Lili naar Cabana gegaan, maar wij zijn niet verder gekomen dan Madero. Daar was een gezellig feestje aan de gang en dat was gratis, dus dan is de keuze snel gemaakt. Om 01:00uur lag ik in bed en de volgende dag had ik vrij weinig uitgevoerd. Ik heb mijn work-outs gedaan en ik heb even in het zwembad gelegen, in de avond hadden wij weer training met Pinchingolo maar voor mij was het meer kracht en conditie training. De meiden hebben veel geslagen en gefield.
Op het veld is zoveel plezier te zien, iedereen lacht, iedereen werkt hard en helpt elkaar. Deze vibe mis ik al een paar jaar in de softbalwereld van Nederland. Daarom wil ik in Nederland ook niet meer softballen omdat het verplicht voelt en niet als iets wat ik heel graag doe.
Vrijdag ben ik naar Jan thiel beach gegaan en heb ik daar lekker gelegen, in de avond had ik mijn eerste wedstrijd met Pichingolo tegen Sta.Rosa waar ik vorig jaar speelde. Het was echt een spannende wedstrijd en beiden teams hebben fouten gemaakt en ook goed gespeeld. Wij hebben met 7-6 verloren. Ik heb 3 inningen gegooid, maar dat ging niet geweldig. De wedstrijd was om 21:30 begonnen en om 23:15 waren wij klaar, de scheids had er een tijd aan gebonden want wij hebben de laatste inning niet meer gespeeld. Ik was echt kapot naar de wedstrijd, ik heb Mientje thuis afgezet, ik ben gaan douchen en ik was ko. Zaterdag was mijn dagje vrij dus ik ben naar een ander strand gegaan naar Jan thiel, ik ben lekker bij Karakter gaan liggen en ben daar een paar keer in slaap gevallen. Ik heb echt een heerlijke vrije dag gehad en mijn lichaam had het nodig. Zondag ging de wekker om 05:30 omdat wij om 06:30 training hadden met de selectie, het was een goede training, maar we hebben relatief rustig aangedaan omdat iedereen in de avond een wedstrijd had met de eigen teams. Ik geloof dat de hele selectie voornamelijk uit Santa Rosa en Pichingolo bestaat. Na de training heb ik thuis nog mijn work-outs gedaan en ik heb wat baantjes gezwommen en daarna ben ik weer heerlijk gaan slapen. Om 18:00 uur begon de game tegen nostei, wij hebben 17-1 gewonnen in 3 inningen dus wij konden snel weer naar huis. Het was mooi om het team zo goed te zien slaan. Na de game ben ik met een paar meiden naar Wet&Wild gegaan en ik moet zeggen dat er flink gedronken werd. Ik was 02:30 thuis, het was echt een gezellige avond, ik heb in mijn droomauto gezeten en wij hebben veel gedanst. De volgende ochtend voelde ik mij iets minder goed, maar ik heb mij gered.
Mijn lieve broertjes waren jarig, 21 jaar alweer en ik ben er voor de tweede keer niet bij. Wij hechten niet heel veel waarde aan verjaardagen, maar ik mis ze wel heel erg. Dit jaar ben ik voor acht maanden in het buitenland en dat is wel echt heel lang. Maandag avond hadden wij training met de selectie en mijn lichaam was echt kapot na die training. Wij hebben zo hard gewerkt en elke keer als ik om mij heen kijk hoe iedereen bezig is krijg ik zo een goed gevoel voor Colombia. Ik zou willen dat jullie deze vibe konden voelen en voornamelijk mijn vader, want ik weet dat hij de trotste man op aarde zou zijn. Wij blijven nog even werken, maar ik kan niet wachten om met dit team Curaçao voor de tweede keer te vertegenwoordigen.
Ik moet zeggen dat ik mij in het begin dat ik op Curaçao kwam wel eenzaam voelde, ik heb geen werk en ik ben toch weer veel verder weg van mijn familie. Zeker de familieleden die nu door een moeilijke periode gaan mis ik zo erg. Het doet pijn dat ik niet bij ze kan zijn en hun vast kan houden. Maar ik denk elke dat aan ze. Buiten dat voel ik mij goed, zit ik lekker in mijn vel en geniet ik van alles wat het eiland bied. Ik train hard, ik eet gezond, ik slaap veel en ik neem heel veel vitamine D in mij op. Ik ben nog lang niet zo bruin als vorig jaar, maar ik heb nog even. Het duurde een tijdje voordat ik deze blog klaar had. Maar eigenlijk is elke dag hetzelfde. Trainen, zonnen en slapen. Soms een wedstrijd of een feestje. Ik zou willen dat ik dit leven altijd kon leven, maar dan met het werk als verpleegkundige erbij en mijn familie in de buurt.
De volgende blog zal daarom misschien ook wat langer duren, maar ik kijk wel hoe het loopt. In ieder geval bedankt en trouwens ik was verbaast hoeveel mensen de vorige blog over Cuba hadden gelezen, echt super leuk.